Man­ja­ri­soa miesz­ka w chat­ce z bam­bu­sa w Mapi­ko­ny (Mada­ga­skar). Rodzi­ce dziew­czyn­ki wycho­wu­ją dzie­się­cio­ro dzie­ci. Nie potra­fią pisać i czy­tać, ale cięż­ko pra­cu­ją przy upra­wie ryżu i cebu­li.

Nie­ste­ty, to czę­sto nie wystar­cza na pod­sta­wo­we wyży­wie­nie, nie mówiąc już o edu­ka­cji dzie­ci. Man­ja­ri­soa marzy o lal­ce. W ich wsi nie ma prą­du, radia i tele­wi­zji. Kie­dyś na pla­cu wyświe­tla­no film. Pamię­ta każ­dy szcze­gół. Widzia­ła, jak jed­na z boha­te­rek bawi­ła się lal­ką. Odtąd Man­ja­ri­soa chcę mieć taką lal­kę. Z rodzeń­stwem bawią się co naj­wy­żej kamie­nia­mi.